Om een klinische vraag te beantwoorden is de PICO-systematiek een effectieve procedure. ‘P’ staat voor probleem of patiënt, ‘I’ voor interventie, ‘C’ voor comparison (vergelijking) en ‘O’ voor outcome (uitkomst). Eerst wordt de PICO-vraag geformuleerd, daarna wordt het domein (therapie/preventie, diagnose, etiologie/risico of prognose) vastgesteld waartoe de vraag behoort, alsmede het type onderzoek waarmee de vraag moet worden beantwoord. Vervolgens worden in- en exclusiecriteria geformuleerd om het probleem of de specifieke patiëntfactoren zo nauwkeurig mogelijk vast te leggen. Alvorens in literatuurbestanden te kunnen zoeken moet de PICO-vraag omgezet worden in trefwoorden. Gevonden artikelen dienen op hun wetenschappelijke kwaliteit en bruikbaarheid voor de beantwoording van de vraag te worden beoordeeld. Na deze procedure kan een ‘evidence-based’ antwoord op de oorspronkelijke vraag worden gegeven.