De collectieve preventie heeft het gebit van het Nederlandse kind veel goed gedaan. Dit succes is een van de uitgangspunten in de discussie over veranderingen in de organisatie en financiering van de jeugdzorg. De conditie van het gebit van het vijfjarige kind ligt echter ver achter bij de situatie van de jonge adolescenten. Het lijkt of de tandarts er tegenop ziet om het jonge kind te behandelen. Juist de situatie bij de kleuters kan inzicht geven in de bestaande risicogroepen en moet dus aanleiding zijn om de te ontwikkelen maatregelen nog eens tegen het licht te houden. In dit licht bezien zal een voorgenomen taakdelegatie, noodzakelijk gezien het tandartsentekort, niet leiden tot kostenbesparing maar wel tot een kwaliteitsverbetering.