Het doel van dit artikel is inzicht te geven in de mate waarin tandartsen-algemeen practici op de hoogte zijn van enkele belangrijke onderdelen van de Wet op de geneeskundige behandelingsovereenkomst (WGBO), vier jaar na introductie ervan. Hiertoe werd aan een steekproef van 806 tandartsen, random getrokken uit de bestanden van de NMT, een vragenlijst gezonden. Het responspercentage bedroeg 41,6. Uit de resultaten blijkt dat de respondenten in het algemeen goed op de hoogte zijn van een aantal belangrijke onderdelen van de WGBO, zoals het toestemmingsvereiste bij ingrijpende behandelingen, het redelijkheidscriterium, het inzagerecht van de patiënt in zijn dossier en de medewerkingsplicht van de patiënt. Sommige plichten en rechten van tandarts en patiënt zijn echter beduidend minder bekend. Zo wordt ten onrechte gedacht dat voor alle behandelingen expliciet de toestemming van de patiënt is vereist, is men niet goed op de hoogte van de minimale bewaartermijn van dossiers en weet men onvoldoende dat de patiënt ook het recht heeft niet geïnformeerd te worden over de behandeling. In de discussie wordt een aantal verklaringen gegeven voor het gebrek aan kennis over sommige aspecten van de wet. Vooral een tekort aan relevantie van sommige wetsonderwerpen voor de tandartspraktijk zou een verklaring kunnen bieden voor het tekort aan kennis.