In onderhavig artikel bespreekt Sheldon Peck omstreden orthodontische variabelen: extractie versus non-extractie, levenslange retentie versus gelimiteerde retentie, en stabiliteit versus biologische homeostase. De auteur benadrukt dat orthodontische extracties essentieel zijn om relatief stabiele resultaten te bereiken bij malocclusies met aanzienlijke dentale crowding en tandboogdiscrepantie.

In 1923 al concludeerde Lundström dat “als de crowding orthodontisch opgelost is door boogexpansie, terwijl de apicale basis van de tanden ontoereikend is, zullen de tanden relapse vertonen wanneer de retainers worden verwijderd”. Ondanks dit historisch bewijsmateriaal werd extractietherapie niet universeel geaccepteerd. Immers, non-extractie behandelplannen zijn minder gecompliceerd voor niet-specialisten, lijken minder invasief en worden dus meer geaccepteerd door patiënten. Tevens heeft de komst van self-ligating brackets en clear aligners bijgedragen aan de populariteit van de non-extractie filosofie.

Volgens de antropologie ligt de oorzaak van dentale crowding in de evolutionair aanhoudende reductie in kaakgrootte, als resultaat van zachte voeding en het functioneel minder benutten van de kaken. Een andere waargenomen factor vanaf de prehistorie tot nu is de afname van natuurlijke tandslijtage, waardoor bij volwassenen de mesio-distale tandbreedtes zijn opgelopen tot 22 mm per tandboog; een toename van ongeveer 30% tandmassa per kaak. In Europa en Noord-Amerika heeft ten minste 15-25% van de orthodontische patiënten biologisch gezien extracties nodig. In Azië, waar de prevalentie van bimaxillaire dentale crowding hoger is, is de noodzaak voor orthodontische extracties groter.

Tot slot. Ten slotte pleit Peck minder gebruik te maken van permanent bevestigde retainers om parodontale problemen te voorkomen. Volgens recent onderzoek zou permanent bevestigde retentie iatrogene schade veroorzaken. Daarom dient het gebruik te worden beperkt tot patiënten met gevorderde parodontale afbraak, een uitgesproken anterieure crowding of een opvallend centraal diasteem. Een andere manier van retentie die de voorkeur heeft, is het reduceren van de breedte van de onderincisieven.

Bron

Peck S. Extractions, retention and stability: the search for orthodontic truth. Eur J Orthod 2017; 39: 109-115.