Samenvatting

Een 26-jarige vrouw bekend met glycogeenstapelingsziekte 1B (GSD1B) presenteert zich met forse parodontitis. Bij GSD1B is er sprake van een verminderde hepatische en renale glucoseproductie en in veel gevallen van neutropenie en neutrofielendysfunctie, die leiden tot recidiverende infecties. Er werd besloten tot extractie van parodontaal vervallen gebitselementen en behoud van de overige dentitie met parodontale behandeling, beide onder antibiotische profylaxe. Na een follow-upperiode van 1,5 jaar, waarbij er geen verbetering zichtbaar was, werd besloten tot totaalextractie en het vervaardigen van gebitsprotheses. Deze bleken niet functioneel wegens forse resorptie van beide kaken. Hierna werd na overleg met de behandelend internist en mka-chirurg besloten tot implantologie in beide kaken ten behoeve van implantaat gedragen protheses. Na een succesvolle behandeling en osseo-integratieperiode werden de protheses geplaatst. Een jaar na plaatsen is sprake van een stabiele implantologische situatie van de implantaten, zonder pockets of waarneembaar botverlies. Mogelijk heeft de start van SGLT2-medicatie hierbij een belangrijke rol gespeeld.