Implantologie

Een enkele kroon op een implantaat is een veilige en voorspelbare behandeling voor enkeltandsvervanging. Een zekere genezingsperiode vóór belasting van het implantaat is op dit moment gebruikelijk. Met een systematisch literatuuronderzoek werd nagegaan of directe belasting van het implantaat andere resultaten oplevert dan conventionele belasting voor overleving, marginaal botverlies, stabiliteit, peri-implantaire zachte weefsels, esthetiek en patiënttevredenheid.

Zowel elektronisch, in Medline en Embase, als handmatig (referenties) werd literatuur gezocht (voor augustus 2012) over implantaatbelasting met een minimale follow-up van 1 jaar. Van de 131 artikelen die voldeden aan de inclusiecriteria, werden alleen 11 gerandomiseerde onderzoeken gebruikt waar in totaal 597 implantaten waren toegepast. Tien van de geïncludeerde onderzoeken vergeleken directe belasting met conventionele belasting en 1 onderzoek vergeleek directe belasting met vroege belasting. Met een meta-analyse werden de odds ratio en het gestandaardiseerd gemiddelde verschil bepaald. In 7 onderzoeken werden de implantaten vastgezet met een torque ≥ 20 tot 45 Ncm. In de andere 4 onderzoeken werd de stabiliteitsquotiënt (IRQ) vastgesteld tussen ≥ 60 tot 65. Er werd in geen van de onderzoeken botaugmentatie toegepast.

In de meta-analyse werd na 1 jaar belasting geen significant verschil in overleving van de implantaten en marginaal botverlies gevonden, wanneer directe en conventionele belasting werd vergeleken. Ook was dit verschil na 2, 3 en 5 jaar follow-up niet significant. Uit 3 onderzoeken kwam naar voren dat het verschil in papilhoogte tussen directe en conventionele belasting niet significant verschilde. Wat betreft buccale recessie werd in 1 onderzoek significant minder recessie gezien bij directe belasting, 2 onderzoeken vonden echter geen significant verschil. Voor de esthetiek en de patiënttevredenheid werd in respectievelijk 1 onderzoek en 2 onderzoeken geen significant verschil gevonden tussen de 2 groepen.

Geconcludeerd wordt dat directe belasting en conventionele belasting van implantaten bij enkeltandsvervanging in gelijke mate succesvol zijn als het om implantaatoverleving en marginaal botverlies gaat. Ook is er gedurende het eerste jaar geen verschil in papilhoogte tussen beide groepen. Uit het onderzoek is geen eenduidige conclusie te trekken over de recessie van de buccale mucosa. Data van patiënttevredenheid en het esthetische resultaat zijn schaars.

Bron

Benic GI, Mir-Mari J, Hämmerle CHF. Loading protocols for single-implant crowns: a systematic review and meta-analysis. Int J Oral Maxillofac Implants 2014; 29: 222-238.