In dit artikel wordt een casus beschreven, waarbij een jonge nog groeiende patiënt met een Klasse II-malocclusie en een kleine mandibula orthodontisch wordt behandeld met een headgear-activator en vaste apparatuur. Tijdens de behandeling met vaste apparatuur werd de onderkaak met behulp van de distractietechniek verlengd. Na deze verlenging kon de orthodontische behandeling met succes worden afgesloten. De resultaten worden besproken. In de discussie wordt ingegaan op de keuzemogelijkheden in dergelijke gevallen. Geconcludeerd wordt dat de distractietechniek goed gebruikt kan worden voor het verlengen van de mandibula in geselecteerde gevallen.