De aanpak van orofaciale afwijkingen is gewoonlijk gecombineerd orthodontisch-chirurgisch van aard. De toepassing van distractieosteogenese biedt nieuwe behandelmogelijkheden, zoals verbreding van de mandibula in transversale richting en verlenging van de ramus mandibulae. Inmiddels is gebleken dat distractieosteogenese een zeer bruikbaar alternatief is voor conventionele osteotomieën in geval van verlenging van het corpus mandibulae bij retrognathie en voor voorwaartse verplaatsing van het middengezicht op Le Fort I-, II- of III-niveau. Verbreding van de maxilla met distractieosteogenese is vermoedelijk de meest gebruikte toepassing. Distractieosteogenese moet niet worden gezien als vervanging van de conventionele osteotomieën, maar als een waardevolle aanvulling. Veelgenoemde voordelen ten opzichte van een osteotomie zijn de toepasbaarheid op jongere leeftijd, de kleinere kans op nervusbeschadiging, de verplaatsing van kaken of kaakdelen over grotere afstand, de grotere stabiliteit van het behandelresultaat, geen overbruggende bottransplantaten nodig, de geringere operatierisico’s en de kortere operatieduur. Voor een groot deel van deze veronderstelde voordelen bestaat echter nog geen wetenschappelijk bewijs.
Orofacial anomalies are generally treated by a combination of orthodontics and oral and maxillofacial surgery. The application of distraction osteogenesis offers new possibilities for treatment such as mandibular widening in the transverse direction and lengthening of the vertical mandibular ramus. It has also become apparent that distraction osteogenesis is a very useful alternative treatment for conventional osteotomy for the lengthening of the horizontal mandibular ramus in case of retrognathia and for surgical midfacial advancement at Le Fort I, II or III level. Widening of the maxilla by means of distraction osteogenesis is probably the most common application. Distraction osteogenesis should not be seen as a replacement for conventional osteotomies, but as a valuable supplement. Advantages of distraction osteogenesis over conventional osteotomies which are often mentioned are application at a younger age, lower risk of nerve damage, the displacement of the jaw or parts of the jaw over a greater distance, better stability of the treatment result, no need for bridging bonegrafts, lower surgical risk and shorter surgery time. For many advantages of distraction osteogenesis, however, scientific evidence is still lacking.
Auteur(s) |
J. Jansma
A.G. Becking |
---|---|
Rubriek | Thema: Parodontologie |
Publicatiedatum | 1 juni 2008 |
Editie | Ned Tijdschr Tandheelkd - Jaargang 115 - editie 6 - juni 2008 ; 324-330 |
Er zitten geen programma's in het winkelmandje