Distractieosteogenese is een behandeling waarbij nieuw bot wordt gevormd in de ruimte die ontstaat door het langzaam uit elkaar drijven van geosteotomeerde botsegmenten. Deze behandeling, die is ontwikkeld binnen de orthopedie, wordt ook veelvuldig in het hoofd-halsgebied toegepast. Na een aanvankelijke hype waarbij distractieosteogenese voor een keur aan afwijkingen van het orofaciale skelet werd gebruikt, begint het meer en meer duidelijk te worden voor welke aandoeningen in het hoofd-halsgebied distractieosteogenese bij uitstek geschikt is óf als goed alternatief voor een ‘klassieke’ chirurgische behandeling moet worden gezien. In dit themanummer wordt de toepassing van distractieosteogenese binnen de orthopedie en de pre-implantaire chirurgie besproken en wordt nader ingegaan op de mogelijkheden van distractieosteogenese met betrekking tot de correctie van afwijkingen van de mandibula, de maxilla en het craniofaciale skelet. Daarnaast wordt stilgestaan bij behandelingen die met distractieosteogenese zouden kunnen worden gecombineerd om de consolidatieperiode te bekorten, zoals de toepassing van weefseltechnologie en groeifactoren.