Bij het ontstaan en later het ruptureren van aneurysma’s van intracraniële arteriën lijkt ontsteking een belangrijke rol te spelen. De doelstelling van het onderhavige onderzoek was vast te stellen of in geruptureerde en ongeruptureerde intracraniële aneurysma’s desoxyribonucleïnezuur (DNA) van orale bacteriën aanwezig is.

In een medisch centrum in Finland waren alle minimaal 18 jaar oude patiënten die een chirurgische behandeling moesten ondergaan vanwege een geruptureerd of ongeruptureerd zakvormig intracranieel arterieel aneurysma de doelgroep van het onderzoek. Op de insnoering van een dergelijk aneurysma plaatste een neurochirurg een klem om het aneurysma uit te schakelen. In het kader van het onderzoek werd een biopt van het aneurysma genomen, maar dit gebeurde alleen als het technisch eenvoudig mogelijk was en geen risico’s met zich meebracht. Aansluitend werd ook een bloedmonster genomen. Als controlegroep fungeerden 5 patiënten die een bypassoperatie kregen van 1 of meer van de arteriae coronariae. Bij hen werd een biopt genomen van het voor de bypass gebruikte, niet door atherosclerose aangetaste deel van de arteria thoracica interna sinistra. Alle biopten en de bloedmonsters werden onderworpen aan de polymerasekettingreactie om de hoeveelheid DNA van orale bacteriën te bepalen.

Na 4 jaar bestond de experimentele groep uit 42 patiënten met een geruptureerd en 28 met een ongeruptureerd intracranieel aneurysma. De prevalenties van DNA van orale bacteriën in de aneurysmawanden waren respectievelijk 69% en 71%. Dit verschil was niet statistisch significant. Zowel de geruptureerde als de ongeruptureerde aneurysmawanden bevatten statistisch significant meer DNA van orale bacteriën dan de bloedmonsters en de wanden van de arteriae thoracicae internae sinistrae van de controlegroep.

De bevindingen van dit onderzoek leidden tot de conclusie dat orale bacteriën waarschijnlijk een rol spelen in de pathogenese van zowel geruptureerde als niet geruptureerde intracraniële aneurysma’s. Nader onderzoek is nodig om deze voorzichtige conclusie zeker te stellen en om het werkingsmechanisme van de pathogenese te achterhalen.

Bron

• Pyysalo MJ, Pyysalo LM, Pessi T, et al. Bacterial DNA findings in ruptured and unruptured intracranial aneurysms. Acta Odontol Scand 2016; 74: 315-320.