Jarenlang is de panoramische röntgenopname de eerste keus röntgenonderzoek geweest voorafgaande aan de verwijdering van mandibulaire derde molaren. Als er sprake is van een overprojectie van de derde molaar en de canalis mandibularis of wanneer een nauw contact tussen beide wordt vermoed, kan een conebeamcomputertomogram (CBCT) worden geïndiceerd. Het overzicht dat in dit artikel wordt gepresenteerd geeft een evaluatie weer van de doelmatigheid van het gebruik van CBCT voor verwijdering van derde molaren door gebruik te maken van een hiërarchisch model van Fryback en Thornby uit 1991, bestaande uit 6 niveaus van bewijskracht.

De niveaus 1 tot en met 3 includeren onderzoeken met een lage bewijskracht die vooral gaan over de technische mogelijkheden van de radiologische methode en over de diagnostische accuraatheid van de betreffende opnamen. Niveaus 4 tot en met 6 includeren onderzoeken met de hoogste bewijskracht en waarin de diagnostische impact van een radiologische methode op de behandeling van de patiënt wordt beoordeeld, naast de waarde voor de uitkomst voor de patiënt en voor de gemeenschap (inclusief de kosten van de betreffende methode).

Geconcludeerd wordt dat er maar weinig onderzoek met een grote bewijskracht is naar de doelmatigheid van CBCT voor verwijdering van derde molaren, bovendien werd in de meeste onderzoeken geconcludeerd dat in de meeste gevallen een periapicale röntgenopname of een panoramische röntgenopname ook voldoet. Echter, CBCT kan worden voorgesteld als er 1 of meer tekenen zijn dat er een nauw contact is tussen canalis mandibularis en de betreffende derde molaar op de tweedimensionale röntgenopname. Als ten minste de opvatting leeft dat het maken van een CBCT de behandeling of de uitkomst van de behandeling zal veranderen.

Bron

• Matzen LH, Wenzel A. Efficacy of CBCT for assessment of impacted mandibular third molars: a review based on a hierarchical model of evidence. Dentomaxillofac Radiol 2015; 44: 20140189.