H. Chen
Three-dimensional analysis of the upper airway in obstructive sleep apnea patients
Amsterdam: Vrije Universiteit, 2017
194 bl. geïll.
ISBN: 978-94-6299-719-6

In de algemene inleiding worden de epidemiologie, pathogenese, diagnostiek en actuele behandelopties van OSAS overzichtelijk uit­eengezet. Dan volgt een fraai artikel over de betrouwbaarheid van een 3D-meetmethode van de bovenste luchtweg aan de hand van ­verschillende oriëntatiepunten door middel van conebeamcomputertomografie (CBCT).

In de hierop volgende hoofdstukken wordt vooral gekeken naar de nauwkeurigheid van verschillende CT-scanners en software­programma’s bij de beoordeling van de bovenste luchtweg. Er wordt geconcludeerd dat de steeds vaker toegepaste CBCT-scanner voldoende klinische nauwkeurigheid biedt in dit beoordelingsproces en dat afmetingen in de bovenste luchtweg vaak onderschat worden (waarschijnlijk niet klinisch relevant).

Vervolgens worden de geanalyseerde procedures, beschreven in de eerste hoofdstukken, toegepast in klinisch onderzoek en beschreven in de volgende hoofdstukken. Een klinisch zeer fraai onderzoek is die waarin de luchtweg van ­responders versus non-responders op een mandibulair repositie-apparaat (MRA) met elkaar werden vergeleken. Patiënten met een korte lengte van de maxilla en een klein maxillo-mandibulair volume reageerden beter op MRA-therapie. Andere belangrijke conclusies waren dat maxillo-mandibulaire protrusiechirurgie en MRA-therapie een positieve invloed hadden op verschillende aerodynamische eigenschappen van de bovenste luchtweg en daarmee positief kunnen bijdragen aan het behandelarsenaal bij OSAS. Het proefschrift wordt afgesloten met een algemene beschouwing en discussie.

Dit proefschrift is zeer aanbevelingswaardig voor een ieder die zich met de behandeling van OSAS bezighoudt en meer inzicht zou willen krijgen in 3D-beeldvorming van de bovenste lucht­weg bij OSAS-patiënten. Ook is het ­proefschrift geschikt voor tandartsen, orthodontisten en mka-chirurgen die tegenwoordig een niet meer uit te vlakken rol spelen in de behandeling van OSAS-patiënten.