Een vergelijking van de duurzaamheid van klasse I- en II-amalgaam- en composietrestauraties was het onderwerp van een systematisch literatuuroverzicht en meta-analyse. Het omvatte experimenteel klinisch onderzoek en prospectief en retrospectief cohortonderzoek. Beoordeling van relevante publicaties die waren verschenen tussen 1992 en 2013 leverde een selectie op van 8 artikelen die voldeden aan de gestelde criteria. In de geselecteerde artikelen werd onder meer gezocht naar waarnemingsperioden, aantallen restauraties, adhesiefsystemen, restauratietechniek, overlevingstijd, secundaire cariës en breuk.

Er werden 1.844 amalgaamrestauraties en 1.642 composietrestauraties beoordeeld na evaluatieperioden van 12 tot 120 maanden. De gemiddelde overleving van amalgaamrestauraties bedroeg 92,8% en van composietrestauraties 86,2%, met jaarlijkse verliespercentages van respectievelijk 1,71% en 3,17%. Het verschil was significant. De belangrijkste oorzaken van falen waren secundaire cariës en breuk. Het risico van secundaire cariës was bij composietrestauraties significant groter dan bij amalgaamrestauraties maar het breukrisico verschilde niet significant.

De onderzoekers merken op dat de uitkomsten van dit onderzoek terughoudend moeten worden geïnterpreteerd omdat slechts 2 van de 8 publicaties betrekking hadden op experimenteel klinisch onderzoek, terwijl prospectief en retrospectief cohortonderzoek het risico meebrengt van vertekening.

Bron

• Moraschini V, Fai CK, Alto RM¸ Dos Santos GO. Amalgam and resin composite longevity of posterior restorations: a systematic review and meta-analysis. J Dent 2015; 43: 1043-1050.