De Atraumatic Restorative Treatment (ART) is oorspronkelijk bedoeld als een alternatieve methode voor behandeling van cariës bij kinderen en volwassenen in lagelonenlanden. Ontegenzeggelijk heeft de ART ook potentie voor de behandeling van cariës bij aan huis gebonden ouderen en ouderen in verzorgings- en verpleeghuizen. De doelstelling van dit onderzoek was om de resultaten te vergelijken van bij partieel dentate ouderen volgens de ART en volgens de conventionele behandelmethode aangebrachte restauraties.
Partieel dentate 65-plussers werden in Ierland gerekruteerd uit de mondzorgkliniek van de universiteit van Cork en uit een geriatriekliniek. Iedere potentiële participant onderging een mondonderzoek aan de hand van selectiecriteria waarvan de belangrijkste was: minimaal 1 dentinecariëslaesie die geen pijn veroorzaakt. Geselecteerden die wilden participeren werden aselect toegewezen aan de groep die werd behandeld volgens de ART of aan de controlegroep die conventioneel werd behandeld, beide met glasionomeercement als restauratiemateriaal. De participanten vulden een vragenlijst in over geslacht, leeftijd, leefomstandigheden, algemene gezondheid, medische voorgeschiedenis en mondverzorging. Klinisch werd een plaque-index bepaald en vond registratie plaats van aanwezige gebitselementen, restauraties en cariëslaesies. Daarna werden de cariëslaesies behandeld volgens de aselect toegewezen methode. Na 6, 12 en 24 maanden werden alle restauraties beoordeeld door een onafhankelijke tandarts. Deze wist niet welke behandelmethode was toegepast en voor de beoordeling gebruikte de tandarts een 8-puntenschaal die varieerde van 0 (restauratie aanwezig en in goede conditie) tot 7 (gebitselement afwezig).
In de ART-groep (n = 51) werden 142 restauraties aangebracht en in de controlegroep (n = 48) 158 restauraties. Na 2 jaar konden om diverse redenen nog maar 96 restauraties in de ART-groep (n = 34) en 121 in de controlegroep ( n= 37) worden beoordeeld. De cumulatieve overlevingspercentages waren niet statistisch significant verschillend, respectievelijk 85,4 en 90,9. Uit een regressieanalyse bleek dat geen enkele onderzoeksvariabele, ook niet de toegepaste behandelmethode, invloed had op de duurzaamheid van de restauraties.
Met dit resultaat is bewezen dat de ART een verantwoorde methode is voor de behandeling van cariës bij ouderen die moeilijk of niet in staat zijn een mondzorgpraktijk te bezoeken.
da Mata C, Allen PF, McKenna G, Cronin M, O’Mahony D, Woods N. Two-year survival of ART restorations placed in elderly patients: A randomised controlled clinical tial. J Dent 2015; 43: 405-411.
Auteur(s) | C. de Baat |
---|---|
Rubriek | Excerpten |
Publicatiedatum | 5 februari 2016 |
Editie | Ned Tijdschr Tandheelkd - Jaargang 123 - editie 2 - februari 2016; 109 |
Er zitten geen programma's in het winkelmandje