Methoden voor het bepalen van de kauwprestatie hebben als nadeel dat gekauwd (test)voedsel moet worden uitgespuugd. Proefpersonen vinden dit vaak gênant en onhygiënisch. Dit onderzoek had als doelstelling het testen van een innovatieve methode die ter bepaling van de kauwprestatie kan worden gebruikt.

Vrijwillig meewerkende proefpersonen waren 12 mannen en 8 vrouwen met een gemiddelde leeftijd van 27 jaar die als student of werknemer waren verbonden aan de universiteit van Tokushima in Japan. Zij moesten 16 keer op een geparfumeerde kauwgomtablet kauwen in 4 tijdseries van achtereenvolgens 10, 20, 30 en 40 seconden. Daarna werd de kauwgom uitgespuugd. Binnen elke tijdserie werd eerst onmiddellijk en vervolgens respectievelijk 1, 5 en 10 minuten na het uitspugen van de kauwgom de geurintensiteit van uitademingslucht bepaald door via een mondstuk in een chemische sensor te ademen. De tussen de 4 tijdseries gemeten verschillen in geurintensiteit werden geacht verband te houden met de kauwprestatie. De kauwgestimuleerde speekselsecretiesnelheid werd gemeten door 2 minuten op een droog in de mond aangebracht standaard gaas te kauwen en het gaas vooraf en achteraf te wegen. Als laatste werd ter vergelijking de kauwprestatie op een andere manier bepaald. Dit gebeurde door gedurende 20 seconden op een standaard zacht fruitsnoepje te kauwen en in het kauwproduct de glucoseconcentratie te meten met een chemische sensor.

De geurintensiteit van uitademingslucht nam af bij toename van de kauwtijd en ook bij toename van de tijdsduur na uitspugen van de kauwgom. De geurintensiteit was statistisch significant groter na 10 dan na 30 en 40 seconden kauwen en ook na 20 ten opzichte van na 40 seconden kauwen. Tussen de resultaten van de 2 meetmethoden van de kauwprestatie bestond een statistisch significante correlatie. De kauwgestimuleerde speekselsecretiesnelheid had geen invloed.

De conclusie luidde dat bepaling van de kauwprestatie betrouwbaar kan worden verricht door gedurende 10 seconden te laten kauwen op de geparfumeerde kauwgom en onmiddellijk daarna de geurintensiteit van uitademingslucht te meten.

Bron

• Goto T, Higaki N, Yagi K, et al. An innovative masticatory efficiency test using odour intensity in the mouth as a target marker: a feasibility study. J Oral Rahabil 2016; 43: 883-888.