Samenvatting

Een 23-jarige rolstoelafhankelijke patiënt met spinale musculaire atrofie type 1 werd na een val uit zijn rolstoel eerst gezien door een spoedtandarts. Hierbij werden geluxeerde gebitselementen 31 en 32 teruggeplaatst en gespalkt. Vervolgens werd de patiënt doorverwezen naar een centrum voor bijzondere tandheelkunde voor stabilisatie. In het verleden waren weinig tandheelkundige verrichtingen bij de patiënt uitgevoerd. Een kaakafwijking en een zeer beperkte mondopening belemmerden het verlenen van tandheelkundige zorg. Daarnaast had de patiënt door de spierziekte luchtweg- en ademhalingsproblemen, waarvoor hij ademhalingsapparatuur gebruikte. In deze casus wordt het belang van multidisciplinair overleg bij patiënten met spinale musculaire atrofie beschreven en de mogelijkheden voor het uitvoeren van een minimaal invasieve benadering, waarbij een pijnloze gebitssituatie de prioriteit heeft.