Individueel vervaardigde implantaatopbouwen volgen het verloop van de peri-implantaire mucosa. Daarmee wordt het risico van het achterblijven van cementresten gereduceerd en de mucosa optimaal ondersteund. Globaal zijn er 2 materialen beschikbaar: zirkoniumdioxide en titanium. Het doel van dit systematisch literatuuronderzoek was het effect van zirkoniumdioxide en titanium implantaatopbouwen op de peri-implantaire mucosa te vergelijken.

Er werd gekeken naar biologische en esthetische aspecten. Onder ‘biologisch’ vielen pocketdiepte, bloeding na sonderen, recessies, marginale bothoogte en overige biologische complicaties. Onder ‘esthetisch’ vielen de kleur van de mucosa, het patiënt-gerapporteerde resultaat en objectieve esthetische indices. Er werd naar artikelen gezocht op MEDLINE (PubMed) tot en met december 2014 gevolgd door een handmatige zoekactie. Er werden alleen onderzoeken geselecteerd waarin beide materialen bij dezelfde patiënt waren gebruikt met een minimale follow-upperiode van 1 jaar. Er konden 9 onderzoeken met in totaal 11 artikelen in de meta-analyse worden geïncludeerd.

Statistische meta-analyse was alleen mogelijk voor de kleur van de peri-implantaire mucosa. De rest werd kwalitatief geanalyseerd. Uit de meta-analyse bleek, dat de kleur van de mucosa rond zirkoniumdioxide implantaatopbouwen statistisch significant gunstiger was dan rond titanium implantaatopbouwen. Er werd geen significant verschil gevonden in pocketdiepte, bloeding na sonderen na 1, 3 en 5 jaar, noch voor de mate van marginale botresorptie rond de implantaten. Biologische complicaties werden gevonden bij 12 van de 145 zirkoniumdioxide opbouwen en bij 5 van de 110 titanium opbouwen, met wederom geen significant verschil. Recessies werden niet significant beïnvloed door de materiaalkeuze, maar eerder door de driedimensionale positie van het implantaat en het aan- of afwezig zijn van aangehechte mucosa. Opmerkelijk is dat recessiescores lager waren rond implantaten vergeleken met natuurlijke gebitselementen.

Geconcludeerd wordt dat er op basis van de literatuur geen duidelijke voorkeur is voor het gebruik van zirkoniumdioxide of titanium implantaatopbouwen als gekeken wordt naar de reactie van de peri-implantaire weefsels. Er kan voorkeur bestaan voor de keuze van zirkoniumdioxide opbouwen bij een dunne buccale mucosa.

Bron

• Linkevicius T, Vaitelis J. The effect of zirconia or titanium as abutment material on sof peri-implant tissues: a systematic review and meta-analysis. Clin Oral Implants Res 2015; 26: 139–147.