De mogelijkheden van esthetica in de geneeskunde en in de tandheelkunde zijn technisch schier onbegrensd. Hierdoor is de vraag naar morele grenzen actueel. Juist deze ‘grenskwestie’ met betrekking tot het realiseren van verfraaiingen is het onderwerp van reflectie: wie bepaalt de morele grenzen van verfraaiend tandheelkundig ingrijpen en waar liggen de morele grenzen van de verfraaiing? Met het oog op toenemende mogelijkheden is het niet raadzaam dat eerst over te laten aan de individuele tandarts, laat staan aan de patiënt, maar is het nodig dat de professie daarop een visie geeft, zodat de individuele tandarts zich ondersteund weet.
From a technical point of view the possibilities of aesthetics in medicine and dentistry are unlimited. This makes the call for moral boundaries a number one topic. It is especially this ‘question of boundaries’ with regard to the realisation of embellishments, which is considered problematic: who determines the moral boundaries of dental intervention for embellishment purposes and where do those moral boundaries of embellishment lie? Considering the increasing possibilities it is not advisable to just leave this to the individual dentist, let alone to the patient. Te vision of the profession is needed, so that the individual dentist feels supported.
Auteur(s) |
N. Nuy
B. Gordijn |
---|---|
Rubriek | Onderzoek en wetenschap |
Publicatiedatum | 1 april 2003 |
Editie | Ned Tijdschr Tandheelkd - Jaargang 110 - editie 4 - april 2003 ; 154-158 |
Er zitten geen programma's in het winkelmandje