‘Evidence’ voor beslissingen en handelingen is een belangrijke pijler voor een goede tandheelkundige praktijkvoering. De hoeveelheid literatuur waarin de ‘evidence’ moet worden gevonden, is overweldigend groot. Het is ondoenlijk voor de individuele tandarts dit allemaal bij te houden. Hierdoor, maar ook door traditie vindt in de tandheelkunde veel overdracht van ‘evidence’ plaats zonder dat de basis en de kwaliteit ervan duidelijk zijn.