Decennia geleden ontstond de behoefte om het klinisch handelen in de zorg af te stemmen op het beste bewijsmateriaal en daarmee aan de samenleving verantwoording af te leggen over het professioneel handelen. Het doel was om innovatieve kennis uit betrouwbare bronnen te implementeren in de dagelijkse praktijk om inadequate en onveilige zorg te beperken. In de mondzorg is verbetering en zichtbaar maken van het klinische handelen eveneens wenselijk. Op bewijs gebaseerde zorg is niet vanzelfsprekend en het gebruik van evidencebased richtlijnen verkeert nog in het beginstadium. Inmiddels is landelijk consensus bereikt tussen beroepsverenigingen, wetenschappelijke verenigingen en opleidingen over de inhoud van een landelijke structuur voor evidencebased richtlijnontwikkeling evenals over relevante begrippen en kernwaarden binnen een onafhankelijk kennisinstituut (Kennisinstituut Mondzorg, KiMo).