Van extraorale halitose bevindt de oorzaak zich in de neus, de sinussen, de tonsillen, de oesofagus of de bloedcirculatie. In het laatste geval is sprake van bloedcirculatoire halitose. Het gas in het bloed, meestal dimethylsulfide als afbraakproduct van methylmercaptaan, wordt via de longen afgevoerd in de uitademingslucht.

Onderzoek met de bacterie Hyphomicrobium leidde tot de ontdekking van het enzym methylmercaptaanoxidase dat de afbraak van methylmercaptaan reguleert. De aminozuurstructuur van methylmercaptaanoxidase vertoont gelijkenis met die van ‘selenium-binding protein 1’ (SELENBP1). Het hierbij behorende gen is betrokken bij suppressie van tumoren. Dit alles deed vermoeden dat mutaties in dit gen de oorzaak zijn van extraorale bloedcirculatoire halitose.

Het onderzoek concentreerde zich op 5 kinderen met extraorale bloedcirculatoire halitose, gekenmerkt door grote hoeveelheden dimethylsulfide in hun bloed. Bij deze kinderen werden analyses verricht van uitademingslucht, bloed, urine, gen SELENBP1 op chromosoom 1, proteïne SELENBP1 en methylmercaptaanoxidase. Van 2 kinderen en enkele controlepersonen werden biopten van enkele zachte weefsels genomen voor een experiment met fibroblasten. Voor dit experiment werden virussen gekweekt om daarmee de fibroblasten in de biopten van de kinderen en de controlepersonen te activeren. Verder werd een groep zogenoemde knock-outmuizen gekweekt waarbij het gen SELENBP1 was uitgeschakeld. Bij deze muizen werden ook uitademingslucht, bloed, urine en methylmercaptaanoxidase geanalyseerd.

Met de uitgevoerde analyses toonden de onderzoekers aan dat de halitose van alle kinderen was toe te schrijven aan grote concentraties methylmercaptaan en dimethylsulfide in hun uitademingslucht en dat hun urine overmatige hoeveelheden dimethylsulfide bevatte door een tekort aan methylmercaptaanoxidase. Vergelijkbare analysegegevens werden gevonden bij de knock-outmuizen. Na infectie met de gekweekte virussen bevatten de fibroblasten van de kinderen minder proteïne SELENBP1 en methylmercaptaanoxidase dan die van de controlepersonen.

Conclusie. De onderzoeksresultaten leggen een solide basis onder de hypothese dat mutaties in het gen SELENBP1 de oorzaak zijn van extraorale bloedcirculatoire halitose.

Bron

Pol A, Renkema GH, Tangerman A, et al. Mutations in SELENBP1, encoding a novel human methanethiol oxidase, cause extraoral halitosis. Nat Genet 2018; 50: 120-129.