Door een toegenomen incidentie van mondholtekanker en verbeterde overleving zal in Nederland het aantal patiënten dat nazorg behoeft toenemen. Vooralsnog worden deze patiënten de eerste 5 jaar na behandeling routinematig gecontroleerd onder andere om recidieven of tweede primaire tumoren vroegtijdig op te sporen en zo de prognose te verbeteren. Recidieven treden vooral op in de eerste 2 jaar na behandeling, terwijl patiënten hun leven lang een verhoogd risico hebben op tweede primaire tumoren. Driekwart van de tweede primaire tumoren bevindt zich buiten de mondholte en meer dan de helft buiten het hoofd-halsgebied, locaties waar niet routinematig wordt gecontroleerd. Er is geen overtuigend bewijs dat dit 5-jarige nacontroleprogramma overlevingswinst oplevert. Het is daarom beter de nacontrole tot 2 jaar te beperken om daarna te kiezen voor een invulling van de nacontrole die beter aansluit bij de specifieke behoeften van de patiënt. De hoofd-halsoncoloog hoeft hier niet noodzakelijkerwijs de regie te hebben.
Auteur(s) |
M.T. Brands
A.L.M. Verbeek S.M.E. Geurts M.A.W. Merkx |
---|---|
Rubriek | Visie |
Publicatiedatum | 5 maart 2021 |
Editie | Ned Tijdschr Tandheelkd - Jaargang 128 - editie 3 - maart 2021; 167-172 |
DOI | https://doi.org/10.5177/ntvt.2021.03.20112 |
Er zitten geen programma's in het winkelmandje