Tussen diabetes mellitus en mondgezondheid bestaat een wederzijds beïnvloedende relatie. Chromogranine A is een zure glycoproteïne die betrokken is bij zowel glykemie als parodontitis. De onderzoeksdoelstelling was drieledig: bepaling van de relatie tussen glykemie en mondgezondheid; vergelijking van de concentratie chromogranine A in speeksel en bloedplasma bij patiënten met en zonder diabetes mellitus type 2; bepaling van de relatie tussen mondgezondheid en de concentratie chromogranine A in bloedplasma en speeksel.

Proefpersonen waren 100 vrijwilligers in de leeftijd van 34 tot 70 jaar met minimaal 6 gebitselementen, 37 zonder diabetes mellitus, 33 met goed en 31 met niet goed ingestelde diabetes mellitus type 2. Van iedere proefpersoon werden monsters rustspeeksel, kauwgestimuleerd speeksel en bloed genomen. Als maat voor de buffercapaciteit werd de zuurgraad van rustspeeksel bepaald. In de speeksel- en bloedmonsters werd de concentratie chromogranine A bepaald. Geregistreerde variabelen van mondgezondheid waren: DMFT-index, plaque-index, diepte van parodontale pockets, bloedingsindex, gingivarecessie en verlies van parodontale aanhechting.

Tussen de 3 groepen proefpersonen werden geen statistisch significante verschillen gevonden met betrekking tot de DMFT-index. In de groep proefpersonen met niet goed ingestelde diabetes mellitus type 2 waren de buffercapaciteit van speeksel, de plaque-index en de bloedingsindex statistisch significant groter dan in de beide andere groepen. Het aantal locaties met 4 tot 6 mm verlies van parodontale aanhechting en de concentraties chromogranine A in speeksel en bloedplasma waren statistisch significant groter in de beide diabetesgroepen dan in de groep zonder diabetes mellitus. Locaties met 7 mm of meer verlies van parodontale aanhechting kwamen statistisch significant meer voor in de groep met niet goed ingestelde diabetes mellitus type 2 dan in de andere groepen.

Samenvattend bleek diabetes mellitus type 2 meer gerelateerd aan parodontitis dan aan cariës, bleek niet goed ingestelde diabetes mellitus type 2 gerelateerd aan verlies van parodontale aanhechting en bleek een grotere concentratie chromogranine A in speeksel gerelateerd aan diabetes mellitus type 2 en aan slechtere parodontale variabelen.

Bron

Kogawa EM, Grisi DC, Falcão DP, et al. Impact of glycemic control on oral health status in type 2 diabetes individuals and its association with salivary and plasma levels of chromogranin A. Arch Oral Biol 2016; 62: 10-19.