Elke generatie ziet zichzelf graag als uniek en meent dat de omstandigheden waaronder men leeft en werkt ook uniek zijn. Deze opvatting gaat voor de tandheelkunde grotendeels niet op. Twee vragen die nu actueel zijn waren vroeger ook onderwerp van discussie. Dit is in de eerste plaats of de tandheelkunde vooral gezien moet worden als een vak waarin de vaardigheid en bekwaamheid centraal staan, of als een medisch vakgebied waarin (ook) de wetenschap centraal staat. De tweede vraag die zowel vroeger als nu gesteld wordt is of een tandarts voornamelijk gezien wordt als een koopman danwel als een hulpverlener. Beide vragen zijn uiterst belangrijk voor het imago van tandartsen en indirect misschien ook voor het voortbestaan van de beroepsgroep. Het antwoord op deze vragen bepaalde immers zowel vroeger als nu het imago van tandartsen en de mate waarin de overheid vond dat tandartsen vervangen kunnen worden door lager opgeleide niet-tandartsen. Daarom verdient het aanbeveling om op deze vragen een duidelijk antwoord te formuleren. Mogelijk kunnen de antwoorden die in het verleden op dezelfde vragen gegeven zijn hierbij behulpzaam zijn.
Each generation likes to see itself as unique and thinks that the conditions under which people live and work are also unique. This position does not, for the most part, apply to dentists. Two questions which are now under discussion were also under discussion in the past. In the first case, this has to do with whether dentistry should be seen especially as a profession in which skill and competence are central, or as a medical discipline in which science (too) is central. The second question which was posed in the past as it is now is whether the dentist is seen especially as a salesman, albeit as a healthcare provider. Both questions are of the greatest significance for the image of dentists and also perhaps indirectly for the future of the professional group. Indeed, the answer to these questions has determined in the past as well as now the image of dentists and the degree to which the government has believed that dentists could be replaced by less highly educated non-dentists. For that reason, a clear answer to these questions ought to be formulated. It is possible that the answers given to these same questions in the past will be helpful in formulating answers now.
Auteur(s) | W.G. Brands |
---|---|
Rubriek | Thema: Geschiedenis en tandheelkunde in Nederland |
Publicatiedatum | 6 juni 2014 |
Editie | Ned Tijdschr Tandheelkd - Jaargang 121 - editie 6 - juni 2014; 340-344 |
DOI | https://doi.org/10.5177/ntvt.2014.06.14133 |
Er zitten geen programma's in het winkelmandje