In de klinische praktijk lijkt met enig voorbehoud de prognose op de middellange termijn van zowel tand-implantaat- als implantaat-implantaatbruggen vergelijkbaar. Die stelling is vooral goed te onderbouwen voor tand-implantaatbruggen in vrijeindigende situaties, waarbij een implantaat met een gebitselement wordt verbonden. Uitgangspunten zijn een gezonde natuurlijke pijler, een overspanning die niet breder is dan 1 premolaar, een starre verbinding tussen het implantaat en het natuurlijke gebitselement en het gebruik van een sterk cement.