Samenvatting

De aanwezigheid van subgingivale pathologie zoals een diepe secundaire cariëslaesie, een fractuur, een al aanwezige restauratie die vervangen moet worden of de aanwezigheid van een resorptiedefect, kunnen een lastige uitgangssituatie vormen voor behoud van een gebitselement. Hoe om te gaan met zo’n situatie is al jaren een punt van discussie. Chirurgische kroonverlenging is een van de eerste en klassieke behandelopties die in dergelijke gevallen vaak wordt gekozen. Een kroonverlenging is een parodontale chirurgische techniek om extra supracrestale klinische kroonlengte te verkrijgen. De vraag is wat de langetermijnprognose van gebitselementen na chirurgische kroonverlenging is. Hiervoor werd een literatuuronderzoek uitgevoerd, waarin gezocht werd naar klinische onderzoeken met als onderwerp de overleving. Er werden 4 onderzoeken geïncludeerd met een opvolging van minimaal 5 jaar. De factoren die de overleving van het gebitselement na de kroonverlenging nadelig beïnvloeden zijn: een ongunstige kroon-wortelverhouding, onvoldoende plaquecontrole en matige reinigbaarheid van de restauratie.