Aan het eind van de jaren 80 van de vorige eeuw werd de CAD/CAM-technologie geïntroduceerd in de tandheelkunde. In eerste instantie werd deze technologie toegepast voor de restauratie van natuurlijke gebitselementen, maar al in 1995 werden 1-jaars resultaten gepubliceerd van gefreesde implantaatgedragen constructies. In dit artikel wordt het slagingspercentage van CAD/CAM-implantaatopbouwen en restauraties op implantaten beschouwd aan de hand van een systematisch literatuuronderzoek, met specifieke interesse in langetermijnresultaten.

Via Cochrane en PubMed werd gezocht naar onderzoeksliteratuur. De uiterste publicatiedatum was 15 januari 2015. Er werden verschillende zoektermen gebruikt, waaronder: ‘dental’, ‘implant’, ‘CAD’ en ‘computer aided’. De volgende inclusiecriteria werden aangehouden: er moest een follow-up zijn van minimaal 1 jaar, de onderzoekspopulatie moest uit minimaal 15 patiënten bestaan, de patiënten moesten klinisch zijn onderzocht en de karakteristieken en technische complicaties van de restauraties moesten duidelijk zijn besproken in de verslaglegging. Casuïstiek, in vitro-onderzoek en overzichtsartikelen werden geëxcludeerd. Dit resulteerde in 3.484 artikelen. Deze werden gescreend op duplicaten en relevantie en leverden 1.335 artikelen voor verder onderzoek op. De titels en samenvattingen werden beoordeeld en zo bleven er uiteindelijk 12 bruikbare artikelen over.

Van deze artikelen ging er 1 over solitaire kronen. Hierin werden zirkoniumdioxide (n = 20) en titanium (n = 16) CAD/CAM-implantaatopbouwen vergeleken. Na 2 jaar was er geen implantaat verloren gegaan en slechts 1 zir­ko­niumdioxide implantaatopbouw gefractureerd (95% versus 100% overleving). In een ander artikel werd gekeken naar implantaatgedragen bruggen, die posterieur in de maxilla waren geplaatst. Hierbij werden in totaal 81 CAD/CAM-implantaatopbouwen beoordeeld, waarvan 42 van titanium en 39 van zirkoniumdioxide. Na 3 jaar was een aantal implantaten verloren gegaan, wat een slagings­percentage van 96,3% opleverde. Enkele restauraties ondervonden chipping van het porselein. Echter, geen enkele restauratie hoefde te worden vervangen (100% overleving na 3 jaar). De overige 10 artikelen gingen over implantaatgedragen bruggen over de gehele tandboog met slagingspercentages na 10 jaar variërend tussen 92,4% en 100%.

Op de korte termijn laten CAD/CAM-implantaatopbouwen en restauraties veelbelovende resultaten zien. Er is echter nog weinig onderzoeksliteratuur met klinische data over een periode van 5 jaar of langer en dat is voor een kritische beschouwing van dit type restauraties wel hard nodig.

Bron

• Patzelt SBM, Spies BC, Kohal RJ. CAD/CAM-fabricated implant-supported restorations: a systematic review. Clin Oral Implants Res 2015; 26: 77-85.