Patiënten met de ziekte van Parkinson kunnen te maken krijgen met oncontroleerbare contracties van de musculatuur van het orofaciale systeem. Hierdoor hebben zij vaak kauwproblemen, dysfagie en aangezichtstremoren. Sinds enige tijd kunnen patiënten met de ziekte van Parkinson worden behandeld met neurochirurgische diepe hersenstimulatie. Het effect van deze behandeling is onder andere een verbetering van de functie van de musculatuur.

Een 76-jarige man had al 14 jaar de ziekte van Parkinson en was 6 jaar geleden behandeld met diepe hersenstimulatie. Hij was meer dan 10 jaar edentaat en droeg volledige gebitsprothesen. Hoewel zijn musculatuur beter functioneerde na de diepe hersenstimulatie, had hij klachten over oncontroleerbare tongbewegingen, kwijlen, zowel pijn als paresthesie in de mandibula tijdens kauwen en de retentie van zijn mandibulaire gebitsprothese. Klinisch onderzoek en röntgenologisch onderzoek door middel van een panoramische röntgenopname en computertomografie (CT) leidden tot onder andere de volgende bevindingen: onvoldoende botvolume voor het plaatsen van conventionele implantaten, weinig gekeratiniseerde mucosa in de mandibula en paresthesie van de nervus mentalis. Alle mogelijke behandelopties werden met de patiënt en zijn familieleden besproken. Na goed overleg viel de keuze op implantatie en vervaardiging van een mandibulaire implantaatgedragen, vaste, alleen professioneel te verwijderen prothetische constructie.

Met behulp van de CT-beelden werd in een computerprogramma een digitale behandelplanning gemaakt. Vervolgens werden een met kleine schroeven te bevestigen boormal en een interimgebitsprothese vervaardigd. Volgens het All-on-4-concept werden onder algehele anesthesie 4 implantaten geplaatst, 2 axiaal gerichte op de posities van gebitselementen 32 en 42 en 2 distaal geïnclineerde op de posities van gebitselementen 34 en 44. Na de chirurgische behandeling werd de interimgebitsprothese geplaatst die distaal niet verder reikte dan de implantaten om kantelbelasting te vermijden. Na een genezingsperiode van 4 maanden werd de vaste prothetische constructie met een titaniumframe zodanig vervaardigd dat de mesostructuur gemakkelijk toegankelijk was voor dagelijkse reiniging door goed geïnstrueerde mantelzorgers.

Na 1 jaar functioneren was duidelijk dat dagelijkse begeleiding en frequente en intensieve professionele nazorg vereist was, maar ook dat de levenskwaliteit van de patiënt was verbeterd.

Bron

• Liu F-C, Su W-C, You C-H, Wu AY-J. All-on-4 concept implantation for mandibular rehabilitation of an edentulous patient with Parkinson disease: A clinical report. J Prosthet Dent 2015; 114: 745-750.