Nu Leo van Schijndel 1 februari in de leeftijd van 83 jaar te Utrecht is overleden, spreekt het vanzelf dat zijn leven in het Tijdschrift in herinnering wordt gebracht. Het Tijdschrift dat, vanaf het moment dat het einde van zijn studie - dat was begin 1946 - in zicht kwam, niet meer uit zijn gedachten was weg te denken. Dat geldt in feite voor de gehele Tandheelkunde, waarvan hij de kennis op verschillende manieren en terreinen dienstbaar heeft gemaakt. Zo voelde hij zich aangetrokken tot het onderwijs aan studenten en was, kort na de hervatting van zijn studie na de oorlog, een der eerste student-assistenten - buiten bezwaar van ’s lands schatkist.