IBij een porseleinfractuur of bij een onesthetische kroonrand van een goed functionerende kroon of brug kan in de meeste gevallen worden gekozen voor een intraorale reparatie of correctie met composiet. Om retentie te bereiken aan metaal, porselein, kunsthars en composiet zijn macromechanische, micromechanische en/of chemische retentievormen beschikbaar. Voor het verkrijgen van macromechanische retentie is het prepareren van putten, groeven en/of ondersnijdingen nodig. Onder micromechanische retentie wordt verstaan het op microscopisch niveau verruwen van het oppervlak door etsen of zandstralen. Voor de chemische retentiemethoden worden speciale primers gebruikt die een chemische reactie kunnen aangaan met de diverse materialen. De keuze van de meest geëigende methode wordt bepaald door het restauratiemateriaal en de uitvoerbaarheid van de methode.
In cases of a fracture of the porcelain or non-aesthetic margin of a correctly functioning single- or multi-unit dental prosthesis, an intra-oral restoration or correction using a resin composite can generally be chosen. To establish adhesion to metal, porcelain, resin and composite, macro-mechanical, micromechanical and/or chemical retention methods are available. In order to achieve macro-mechanical retention, the preparation of pits, grooves and/or undercuts is necessary. Micromechanical retention indicates surface roughening of the prosthodontic material at microscopic level through etching or sand-blasting. For chemical retention methods, special primers are used which may react chemically with the several prosthodontic materials. The treatment of choice is determined by the prosthodontic material and the feasibility of the retention method.
Auteur(s) |
B.A.C. Loomans
F.J.M. Roeters |
---|---|
Rubriek | Thema: Parodontologie |
Publicatiedatum | 10 januari 2014 |
Editie | Ned Tijdschr Tandheelkd - Jaargang 121 - editie 1 - januari 2014; 35-42 |
DOI | https://doi.org/10.5177/ntvt.2014.01.13229 |
Er zitten geen programma's in het winkelmandje