Er is al jaren discussie gaande over de negatieve invloed van kwik op gezondheid en ontwikkeling van baby’s en jonge kinderen. De meeste zorg gaat hierbij uit naar kwik afkomstig van het eten van vis. Echter, de hoeveelheid kwik in vis levert maar een geringe bijdrage aan het kwikniveau in het bloed. In dit artikel wordt de relatieve bijdrage van kwik uit amalgaamrestauraties bepaald in vergelijking met de hoeveelheden kwik afkomstig uit voedsel.
Bij ongeveer 4.500 zwangere vrouwen werden bloedmonsters en vragenlijsten over het dieet en sociaaldemografische factoren afgenomen. Alle proefpersonen maakten deel uit van het Avon longitudinale onderzoek naar ouders en kinderen. In de bloedmonsters werd het kwikniveau bepaald en daarna werden de proefpersonen gevraagd naar hun tandheelkundige ervaringen gedurende de zwangerschap. Lineaire regressie werd gebruikt om de relatieve bijdrage van amalgaamrestauraties aan het kwikniveau in het bloed te bepalen.
De bijdrage van tandheelkundige factoren in de totale variantie van het kwikniveau was 6,5%, vergelijkbaar met de 8,8% van de visconsumptie. Sociaaldemografische factoren verklaarden een verdere 3,4%. De belangrijkste tandheelkundige variabele was het aantal amalgaamrestauraties aanwezig in de mond bij aanvang van de zwangerschap.
Geconcludeerd werd dat de bijdrage van tandheelkundige variabelen aan het kwikgehalte in het bloed beperkt was en vergelijkbaar met de kwikopname uit visconsumptie. Er is geen bewijs in de literatuur dat blootstelling van de foetus aan het kwik in het bloed van de moeder een negatief effect heeft op het zich ontwikkelende kind.
Auteur(s) | J.H.G. Poorterman |
---|---|
Rubriek | Excerpten |
Publicatiedatum | 9 juni 2017 |
Editie | Ned Tijdschr Tandheelkd - Jaargang 124 - editie 6 - juni 2017; 341 |
Er zitten geen programma's in het winkelmandje