De Duits-Nederlandse apotheker en chemicus Johan Rudolph Glauber ontdekte omstreeks 1625 per toeval de laxerende werking van natriumsulfaat (ook wel genoemd ‘Glauberzout’). Hij maakte het uit keukenzout en zwavelzuur. Het zout werd door Glauber sal mirabili Glauber genoemd en hij verkocht het in zijn apotheek in grote hoeveelheden. Afhankelijk van hun werking zijn op dit moment verschillende laxeermiddelen te onderscheiden. Zo worden de laxeermiddelen op basis van natrium-, kaliumof magnesiumzouten, beter bekend als zuiveringszouten, gebruikt als de darmen snel moeten worden geledigd zoals bij een uit te voeren colonscopie. Deze zuiveringszouten worden afgeraden voor zelfzorg; het is niet bekend of Glauber dit in een eventuele bijsluiter vermeldde.