S. Bizzarro
The clinical, microbiological and systematic characteristics of ­periodontitis and their changes after periodontal therapy
Amsterdam: Universiteit van ­Amsterdam, 2015
233 bl., geïll.
ISBN 978 94 6233 162 4

Het proefschrift van Sergio Bizarro bevat 6 onderzoeken, waarvan er 3 gepubliceerd en bekroond zijn met de NVvP-Oral B Researchprijs. De promovendus beschrijft klinische, microbiologische en systemische kenmerken van parodontitis en veranderingen hierin na parodontale therapie. Uit de eerste 2 onderzoeken blijkt dat parodontitis geassocieerd is met een prothrombotische status; daarmee nog eens verder bewijs gevend voor de relatie tussen parodontitis en cardiovasculaire ziekten (CVZ). Bij de niet-chirurgische behandeling van parodontitis bleek irrigatie van pockets met een 0,5% oplossing van natriumhypochloriet geen additioneel effect te hebben op de klinische en microbiologische parameters. Het metabool syndroom (MetS) wordt gekenmerkt door obesitas en factoren als hoge bloeddruk, dyslipidemie of verhoogde bloedsuikerspiegels. MetS kan het risico op CVZ met een factor 2 en op diabetes mellitus type 2 (DM2) met een factor 5 verhogen. Parodontale behandeling blijkt kenmerken van MetS significant te reduceren en daarmee lijkt de kans op CVZ en DM2 te verminderen.

Verder beschrijft Bizarro onderzoek naar het microbioom in parodontitis. Hij maakte daarbij gebruik van de moleculaire microbiologie (16S rRNA sequencing en qPCR) en vergeleek dit met het kweken van subgingivale plaque. Moleculaire technieken leverden een enorme hoeveelheid microbiologische informatie op over het subgingivale microbioom. Mogelijk zullen in de toekomst, door meer inzicht in de complexiteit van het microbioom, andere therapievormen worden ontwikkeld die gebaseerd zijn op een ecologische benadering. Vooralsnog geeft dit onderzoek geen aanleiding de bestaande behandelingsprotocollen voor parodontitis te herzien. Dit geldt ook voor de indicatie voor aanvullende antibioticumtherapie. De ook met de traditionele kweekmethode aangetoonde paropathogenen lijken hierbij nog steeds belangrijke gids-micro-organismen.

Voor tandartsen-algemeen practici, mond­hygiënisten en parodontologen is het interessant te zien hoe enorm complex de ­subgingivale microflora is, zonder dat dit op dit moment leidt tot ingrijpende veranderingen in de therapeutische benadering. Het proefschrift bevestigt wederom hoe belangrijk een gezonde mond voor een gezond lichaam is.