Restauratieve tandheelkunde

Een tussenlaag van glasionomeercement onder klasse I- en II-composietrestauraties zou een zwakke schakel kunnen vormen en de duurzaamheid van de restauratie ongunstig kunnen beïnvloeden. In een klinisch retrospectief onderzoek werden composietrestauraties vergeleken waarbij al of niet zo’n tussenlaag was aangebracht. De gegevens werden verkregen uit een particuliere praktijk en alle restauraties waren vervaardigd door dezelfde tandarts.

De restauraties omvatten 1 tot 5 vlakken, waarvan sommige met knobbelvervanging. Groep 1 omvatte restauraties van P-50 APC^™ en van Herculite XR^™ en groep 2 omvatte restauraties van Z100^™, Tetric Ceram^™ en Charisma^™. In diepe caviteiten werd een dunne laag calciumhydroxidecement aangebracht (Dycal^™), bedekt met glasionomeercement (Ketac-Fil^™). Restaureren gebeurde laagsgewijs. De evaluatie omvatte een periode van 18 jaar, waarin 632 restauraties werden beoordeeld. Bij 362 restauraties (57%) was een tussenlaag aangebracht en bij 270 (43%) was dat niet gebeurd.

De resultaten zijn weergegeven in de afbeeldingen.

In totaal hadden 189 restauraties (30%) gefaald (vervangen of gerepareerd). Van de restauraties met een tussenlaag had 30% gefaald en van de restauraties zonder tussenlaag 29%. Het verschil was niet significant. De belangrijkste redenen voor het falen van restauraties waren cariës en breuk.

De onderzoekers concluderen dat een tussenlaag van glasionomeercement niet van invloed is op de duurzaamheid van klasse I- en II-composietrestauraties. Zij menen dat het achterlaten van een restant van een tijdelijke restauratie van glasionomeercement op de bodem van een preparatie niet schadelijk is, maar ook niet leidt tot vergroting van de duurzaamheid.

Bron

Sande FM van de, Rodolpho PA, Basso GR, et al. 18-year survival of posterior composite resin restorations with and without glass ionomer cement as base. Dent Mater 2015; 31: 669-675.