Het doel van het onderzoek was na te gaan hoe lachgas wordt verdragen als onderdeel van de tandheelkundige behandeling bij angstige kinderen en kinderen met een beperking. Het onderzoek werd uitgevoerd bij 472 kinderen (leeftijd 4-17 jaar). Bij deze kinderen werden 1.317 tandheelkundige behandelingen uitgevoerd, 5 maal zo vaak in de tijdelijke als in de blijvende dentitie. Daarvoor werd 688 keer lachgas toegediend, bij angstige kinderen en kinderen met een beperking respectievelijk 628 en 60 keer. De behandeling was succesvol bij 86,3% van de kinderen, respectievelijk bij angstige kinderen en kinderen met een beperking 87,4 en 75%. Het verschil is significant (p = 0,01).

De leeftijd had geen invloed op het succes van de toediening van lachgas. Bijwerkingen werden gesignaleerd bij 2,5% van de kinderen. Het betrof vooral misselijkheid, braken en expliciete onrust. Daarbij dient te worden vermeld dat er werd gewerkt met een concentratie lachgas tot 50%. Het angstgedrag van de kinderen werd gescoord met de Venham-schaal. De Venham-score was hoger bij het eerste contact met de tandarts dan tijdens de vervolgbehandeling.

Conclusie. In de discussie stellen de onderzoekers dat uit het oogpunt van veiligheid en kosteneffectiviteit de voorkeur uitgaat naar toediening van lachgas boven behandeling onder de algehele anesthesie. De toediening van lachgas is een effectieve en veilige methode om de coöperatie bij zeer jonge patiënten te bevorderen. Bovendien kan hiermee de behandeling onder algehele anesthesie worden beperkt.

Bron

Galeotti A,Garret Bernardin A, D’Antò V, et al. Inhalation conscious sedation with nitrous oxide and oxygen as alternative to general anesthesia in precooperative, fearful and disabled pediatric patients: a large survey on 688 working sessions. Biomed Res Int 2016; 2016: 7289310.