Klinisch-tandheelkundig gebruik van lasers vereist een wetenschappelijk aangetoonde verbetering voor patiënt en/of tandarts vergeleken met de gebruikelijke methoden, gemakkelijke verkrijgbaarheid van apparatuur, geschoolde gebruikers en veiligheid. Deze aspecten worden samengevat. Van niet alle toepassingen is de verbetering aangetoond. In Nederland is de fabrikant-onafhankelijke scholing tot nu toe gering. De veiligheid vereist zorg, maar geen grote investering. Bedrijfseconomische aspecten zijn ook van belang. Slechts voor enkele toepassingen leidt lasergebruik tot verlaging van behandelingskosten en/of -duur. Maar ook een verhoging van de vergoeding voor diagnostiek of behandeling door verzekeraar of patiënt is waarschijnlijk mogelijk; sommige patiënten zullen daartoe bereid zijn als laserbehandeling minder belastend is dan de gebruikelijke behandeling of als, bij diagnostiek, de laser de informatieverstrekking aan de patiënt verbetert.