Geachte redactie,

Nee, ik ben geen tandarts, ik ben slechts een vaste klant van uw bedrijfstak. Ik houd me bezig met dichten. Vorige week heb ik een gedicht gemaakt voor mijn tandarts:

Voor mijn tandarts

In mijn mond met overjarige kiezen vol opgelopen
verrottingen waar zelfs ervaren mondhygiënisten
van zouden watertanden, voel ik een verontrustend

ongemak nu de ivoren wachters ruïnes zijn geworden,
hun plichten verzaken en de aanvoer van bieten,
bonen, balkenbrij en bami ongecontroleerd en

onbehandeld laten passeren. Ook voel ik een
eenzaam verdriet dat schreeuwt om een scherpe,
strenge, maar op sanering gerichte behandeling

met behulp van een elektrisch aangedreven boortje,
dat in de woestijn van de pijnlijkste verlatenheid
bevrijdend, geelachtig pus uit de hardste rots laat

stromen. Witgetooide Mozes, grijp toch in!

J. van Laar, Deventer