Geaccrediteerde nascholing
Geaccrediteerde nascholing
Mandibulafracturen behoren tot de meest voorkomende letsels van het aangezicht. Ongeveer 50% van de mandibulafracturen komt voor in de betande delen. De kans dat een gebitselement aanwezig is in de fractuurlijn is dus erg groot. Bestudering van de literatuur leert dat er geen eenduidige beleidslijn is voor het wel of niet behouden van een gebitselement in de fractuurlijn. Door middel van een enquête is informatie verkregen over de aanpak van dit probleem door de kaakchirurgen in Nederland. De onderzoeksgroep bestond uit alle 194 kaakchirurgen die in 2005 in Nederland werkzaam waren. De respons van de enquête bedroeg 102 (52,6%) en de deductie was, uitgaande van deze responsratio, verantwoord. Uit de resultaten blijkt dat de respondenten op één lijn zaten. Zij streefden overwegend naar behoud van een gebitselement in de fractuurlijn. Hun behandelbeleid van mandibulafracturen was conform de huidige, in de literatuur gepubliceerde inzichten. De behandelkeuzen van de respondenten waren onafhankelijk van geslacht, leeftijd, universiteitskliniek waar de opleiding tot kaakchirurg is gevolgd, jaar van inschrijving in het specialistenregister, werklocatie en werkverband. Volgens de respondenten ligt de rol van de huistandarts in de behandeling van de dentale letsels, in de controle van de posttraumatische mondverzorging en in de controle van de vitaliteit van de gebitselementen die zich in of nabij de fractuurlijn bevinden.
Mandibular fractures are among the most common facial bone injuries. Approximately 50% of the fractures occur in teeth bearing areas. Consequently, the likelihood that a tooth will be in the fracture line is substantial. A review of the literature reveals that there is not a clear guideline for preserving or removing a tooth in a mandibular fracture line. By means of a questionnaire, information was collected about how dental surgeons in The Netherlands deal with this problem. The research sample consisted of 194 active oral and maxillofacial surgeons in The Netherlands in 2005. One hundred and two surgeons responded (52,6%). The response rate was sufficient to allow for reliable deductions and statistical analysis. The results of the questionnaire showed that the respondents were in agreement. Generally, the respondents strove to preserve a tooth in the mandibular fracture line. The respondent’s treatment of a mandibular fracture was in agreement with the state of the art as presented in the current literature. The respondent’s choice of treatment did not depend on age, gender, university clinic at which the respondent was trained to be a dental surgeon, year of registration as a specialist, place of work and position. According to the respondents, the dentist’s role in the aftercare of a mandibular fracture is treatment of the teeth injuries, follow-up of the posttraumatic oral self care, and regularly testing the vitality of the teeth in and around the mandibular fracture line.
| Auteur(s) |
E.L. Donker
J.C. Barèl J. Mulder R. Barkhuysen M.A. Bronkhorst Ph.A. Van Damme |
|---|---|
| Rubriek | Onderzoek en wetenschap |
| Publicatiedatum | 1 mei 2008 |
| Editie | Ned Tijdschr Tandheelkd - Jaargang 115 - editie 5 - mei 2008 ; 244-250 |
Er zitten geen programma's in het winkelmandje
