Samenvatting

De ervaring leert dat er binnen de tandheelkundige professie in de middeleeuwen weinig kennis bestaat over de stand van zaken op het gebied van de tand- en mondziekten. Meestal overheerst het beeld dat er alleen ongeletterde ‘tandentrekkers’ bestonden. Die waren er zeker. Maar er waren ook hoogopgeleiden die als chirurg ook de moeilijker aspecten van de mond- en tandziekten beheersten en hun meningen en bevindingen op schrift stelden. In het merendeel van deze middeleeuwse chirurgieën vindt men dan ook hoofdstukken gewijd aan alles wat er in de mond mis kan gaan.