Samenvatting

De ontwikkeling van minimaal invasieve cariësbehandeling heeft de tandheelkunde ingrijpend veranderd. In plaats van de traditionele, vaak invasieve methoden die tot aanzienlijk verlies van gezond tandweefsel leidden, richt deze benadering zich op het behoud van de vitaliteit van de pulpa en het minimaliseren van weefselverlies door het uitstellen en in omvang beperken van restauratieve behandelingen. Daarbij wordt gebruikgemaakt van moderne methoden, waarbij selectieve cariësverwijdering met of zonder indirecte (pulpa)overkapping de norm is voor het behandelen van uitgebreide laesies. De filosofie van minimale interventie gaat verder dan behandelkeuzes en omvat een holistische benadering van diagnose tot nazorg, waarbij de nadruk ligt op gepersonaliseerde zorg op basis van risicoprofielen. Deze paradigmaverschuiving heeft de standaard van de zorg aanzienlijk verbeterd, maar blijvende aandacht voor de risico’s van overdiagnose en overbehandeling is nodig om een optimale mondgezondheid te garanderen.