Gerodontologie

Mensen die als gevolg van een cerebrovasculair accident blijvend ernstig zijn beperkt in hun functioneren, zijn meestal niet in staat tot effectieve mondverzorging. Bovendien ontbreekt het hun verzorgenden vaak aan kennis en kunde om adequate ondersteuning te bieden of de mondverzorging volledig over te nemen. Dit literatuuronderzoek heeft zich beziggehouden met de vraag wat de huidige stand van de wetenschap is met betrekking tot mondzorg voor mensen die een cerebrovasculair accident hebben doorgemaakt.

In een aantal internationale elektronische literatuurbestanden is door 2 onderzoekers onafhankelijk van elkaar een zoekactie uitgevoerd naar relevante artikelen in de periode 1970-2013 met behulp van de volgende Engelse trefwoorden: oral, dental, health, care, hygiene, teeth, dentures, tooth brushing, stroke, cardiovascular health, cardiovascular disease. Artikelen over dit onderwerp die niet op deze maar op andere wijze onder de aandacht van de auteurs waren gekomen, werden toegevoegd. Inclusie voor het onderzoek vond plaats als de onderzoeksgroep uitsluitend of voor minimaal de helft bestond uit mensen die een cerebrovasculair accident hadden doorgemaakt en als het onderzoek over mondgezondheid ging. De uit de artikelen verzamelde gegevens waren: auteurs, publicatiejaar, locatie van het onderzoek, populatie, methodologie, type interventie, vervolgperiode, uitkomstmaten, resultaten en aanbevelingen.

Uit de zoekactie kwamen 366 artikelen maar voren, waarvan 48 aan de inclusiecriteria voldeden. Hieraan konden nog 12 op andere wijze verkregen artikelen worden toegevoegd. Deze 60 artikelen gingen in grote lijn over 3 onderwerpen: 1. de gevolgen van een cerebrovasculair accident voor de mondzorg, 2. interventies en meetinstrumenten en 3. praktijkgerichte zaken als patiëntperspectief, richtlijnen en aanbevelingen. Vermelde mondzorggerelateerde gevolgen van een cerebrovasculair accident hadden betrekking op kauwvermogen, dysfagie, voeding, mond­hygiëne, gebitsprothesen en levenskwaliteit. Naar specifieke interventies en meetinstrumenten bleken slechts enkele onderzoeken uitgevoerd. Onderzochte interventies richtten zich vooral op reductie van bacteriën, plaque, gingivale bloeding en halitose. Praktisch gezien, werd over het algemeen op 2 terreinen een tekort aan kennis vastgesteld: verzorgenden wisten te weinig over mondzorg en mond­zorgverleners wisten te weinig over de mogelijke gevolgen van cerebrovasculaire accidenten.

Bron

Kwok C, McIntyre A, Janzen S, Mays R, Teasell R. Oral care post stroke: a scoping review. J Oral Rehabil 2015; 42: 65-74.