Er zijn weinig in vivo-onderzoeken gepubliceerd waarin systemische effecten van in de tandheelkunde toegepaste metalen worden beschreven. Wel is met in vitro-onderzoeken aangetoond dat vanuit elke metaal bevattende tandheelkundige restauratie, ionen in oplossing gaan. Deze kunnen zich niet alleen in de mond, maar ook verder in het lichaam verspreiden en zo een lichaamsreactie opwekken. Hierbij kan men onderscheid maken tussen frequent voorkomende toxische en zeldzaam voorkomende allergische reacties. Nikkel en palladium worden daarbij als meest allergene elementen herkend. De in deze bijdrage beschreven methode voor metaaldiagnose kan artsen en tandartsen meer inzicht verschaffen in de relatie tussen de samenstelling van tandheelkundige restauratiematerialen en hun gezondheidseffecten.