Bij in en rond de mond gelegen ziekteprocessen is een variëteit aan testen en onderzoeken beschikbaar. Ze kunnen behulpzaam zijn bij het stellen van een zo zeker mogelijke diagnose en, indien nodig, bij het kiezen van een passende behandeling. In geval van klinische verdenking op mondkanker blijft histopathologisch onderzoek van een biopt vooralsnog de gouden standaard en is er geen behoefte aan tussenliggende, minder betrouwbare testen, zoals cytologisch onderzoek en toluïdineblauw kleuring. Ook bij het voorspellen van de kans op maligne ontaarding van leukoplakie is histopathologisch onderzoek van het biopt nog steeds de betrouwbaarste test. Er zijn op dit gebied echter nieuwe ontwikkelingen gaande door bepaling van de DNA-ploïdie. Bij verdenking op het bestaan van het syndroom van Sjögren blijkt histopathologisch onderzoek van een onderlipbiopt of eventueel van een parotisbiopt een waardevolle diagnostische test te zijn. Computertomografie (CT) en kernspinresonantietomografie ofwel Magnetic Resonance Imaging (MRI) zijn de belangrijkste aanvullende beeldvormende technieken bij in het bot, respectievelijk de weke delen gelegen afwijkingen.