Materiaalkunde

Een laboratoriumonderzoek had ten doel de oppervlaktegladheid te vergelijken van 2 composieten op methacrylaatbasis en 1 composiet op siloranebasis, voor en na onderwerping aan een slijtproef. Daartoe werden proefmonsters vervaardigd van Filtek Z250™ (microhybride), Filtek Z350™ (nanofijn) en Filtek LS™ (silorane, microhybride). De helft van het oppervlak van de proefmonsters werd bedekt met nagellak en diende als controle. Om de pH-wisselingen in de mond te imiteren werd een deel van de proefmonsters onderworpen aan kunstmatige pH-wisselingen tussen pH 4,3 en pH 7,0. Daarna volgden slijtproeven met tandpasta en een tandenborstel in een poetsmachine. De oppervlaktegladheid werd met een profilometer bepaald op de onbewerkte helft (na verwijdering van de nagellak) en op de bewerkte helft. De mate van slijtage werd bepaald door het hoogteverschil te meten tussen het bewerkte en het onbewerkte deel van het oppervlak.

De resultaten zijn weergegeven in de tabel. De scores voor de oppervlaktegladheid van Filtek Z250™ en Filtek Z350™ waren voor de bewerking lager dan die van Filtek LS™, maar na de bewerking was dat andersom en was Filtek LS™ veel gladder dan beide andere composieten. Geen effect op de oppervlaktegladheid was opgetreden ten gevolge van pH-wisselingen. Wel was de mate van slijtage bij Filtek LS™ door de pH-wisselingen toegenomen.

Tab. Oppervlaktegladheid (Ra) en slijtage (µm) van 3 composieten.

De onderzoekers concluderen dat de composiet op siloranebasis beter presteert ten aanzien van de oppervlaktegladheid, maar ook een sterkere slijtage toont, zodat de composieten op methacrylaatbasis nog steeds een betere optie zijn voor restauraties in het postcaniene gebied.

Bron

Ishikiriama SK, de Oliveira GU, Maenosono RM, Wang L, Duarte MA, Mondelli RF. Wear and surface roughness of silorane composites after pH cycling and toothbrushing abrasion. Am J Dent 2014; 27: 195-198.