De behandeling van monddroogheid begint met het beoordelen van de speekselklierfunctie door de secretiesnelheid van ongestimuleerd en gestimuleerd speeksel te bepalen. De behandeling wordt op deze gegevens afgestemd. Als er nog functionerend speekselklierweefsel met een secretoire potentie aanwezig is, is het zinvol de speekselsecretie te stimuleren door te kauwen op kauwgom of te zuigen op suikervrije snoepjes. Voor stimulatie kan ook worden gebruikgemaakt van medicamenten, acupunctuur en elektrostimulatie. Als de speekselsecretie niet voldoende is te stimuleren, is het regelmatig bevochtigen van de mond met een slokje water gedurende de dag is een van de gemakkelijkste en meest effectieve methoden om de monddroogheid enigszins te verlichten. Mits juist geïnstrueerd, kan vaak verdere verlichting van de monddroogheid worden verkregen door middel van kunstspeeksels. Voor betande patiënten moet een adequaat fluoridebeleid worden ingesteld om het cariësrisico te verkleinen.