Tandartsen-algemeen practici worden soms geconfronteerd met witte afwijkingen van het mondslijmvlies. De meest voorkomende witte mondafwijking is lichen planus. De diagnose kan vaak worden gesteld op basis van het klinisch beeld, maar wordt soms bemoeilijkt door bepaalde afwijkingen van het mondslijmvlies die klinisch lijken op orale lichen planus of door afwijkingen die niet zijn te onderscheiden van orale lichen planus, maar die een andere oorzaak hebben. In dergelijke situaties wordt gesproken van orale lichenoïde laesies. Maligne ontaarding is bij alle vormen van orale lichen planus en lichenoïde laesies beschreven. Er bestaan geen onderzoeken die maligne ontaarding kunnen voorspellen, dan wel voorkomen. Ook is geen onderzoek verricht naar de effectiviteit van frequente controles. Het lijkt verstandig, conform de huidige tendens in de onderzoeksliteratuur, patiënten zekerheidshalve jaarlijks te controleren. De controles kunnen verantwoord in de tandheelkundige praktijk plaatsvinden.