Het ziektebeeld van orale submukeuze fibrose is vrijwel onbekend in de westerse wereld, maar wordt vaak gezien in Azië, vooral het Indische subcontinent. In dit artikel wordt een casus gepresenteerd van een Pakistaanse patiënte met deze afwijking. Orale submukeuze fibrose is een chronische, premaligne aandoening die klinisch wordt gekenmerkt door bleekheid en progressieve stijfheid van de orale mucosa, met als gevolg een toenemende trismus. Een belangrijke oorzaak is het habitueel kauwen op arecanoten, al dan niet in combinatie met andere substanties. Aangezien er naar schatting 20.000 mensen woonachtig zijn in Nederland die oorspronkelijk afkomstig zijn uit India en Pakistan, kan de tandarts in de praktijk worden geconfronteerd met deze aandoening.