Bij verstandelijk gehandicapten komen malocclusies en daaraan gerelateerde functionele afwijkingen 3 keer zo vaak voor als bij personen zonder verstandelijke handicap. Desondanks wordt in de orthodontische literatuur weinig aandacht aan de behandeling van verstandelijk gehandicapten besteed. Op basis van de gepubliceerde artikelen kunnen de volgende aanbevelingen voor de orthodontische behandeling van patiënten met een verstandelijke handicap worden gegeven. Bij de orthodontische behandeling van verstandelijk gehandicapten is het opstellen van een ‘probleemlijst’ een eerste stap. Naast oplossingen voor het orthodontische probleem wordt hierin tevens vastgelegd wie de verantwoordelijkheid draagt voor bijkomende praktische deelaspecten van de orthodontische behandeling, zoals de mondhygiëne of het vervoer naar de orthodontist. Bij de overweging al dan niet tot een behandeling over te gaan gelden voor verstandelijk gehandicapten dezelfde indicaties als voor gezonde patiënten; wel moet rekening worden gehouden met de ernst van de handicap en eventueel bijkomende psychosociale en medische beperkingen, alsmede de mate van behandelbaarheid van de patiënt. Contra-indicaties zijn ernstige of diepe verstandelijke handicap, grote beweeglijkheid in de behandelstoel, onvoldoende medewerking van de ouders en/of begeleiders, open beet ten gevolge van een afwijkende mondfunctie en een geringe ernst van de orthodontische afwijking. De orthodontische behandeling moet gericht zijn op het verkrijgen van een acceptabel resultaat en niet op het bereiken van een zo perfect mogelijke stand van het gebit.