Erosieve gebitsslijtage kan een ernstige bedreiging voor de mondgezondheid vormen. Er is echter weinig bekend over de omvang van erosieve gebitsslijtage bij de Nederlandse bevolking. Daarom werd een onderzoek uitgevoerd naar de prevalentie van erosieve slijtage bij tieners. In Den Haag werden 345 10- tot 13-jarigen en 400 15- en 16-jarigen klinisch onderzocht. Voor het diagnosticeren van erosieve slijtage werd gebruikgemaakt van de door Lussi gehanteerde criteria, waaraan een code werd toegevoegd voor het vastleggen van initiële glazuurerosie. Bij 3% van de 10- tot 13-jarigen werd enige vorm van erosieve slijtage gevonden, en bij 0,3% diepe erosieve glazuurslijtage. Er werd geen erosieve slijtage in het dentine gevonden. In verband met de lage prevalentie in deze leeftijdsgroep zijn de resultaten van 10- tot 13-jarigen niet verder geanalyseerd. Bij 30% van de 15- en 16-jarigen werd enige vorm van erosieve slijtage gevonden, en bij 11% diepe erosieve glazuurslijtage. Bij één persoon werd erosieve slijtage in het dentine gevonden. Erosieve slijtage werd significant vaker bij jongens dan bij meisjes gevonden. De slijtage werd voornamelijk aangetroffen in de eerste molaren en in het bovenfront, waarbij in de eerste molaren hoofdzakelijk de occlusale vlakken waren aangetast en in het bovenfront de palatinale vlakken. Na uitsluiting van de personen die aangaven vaak te braken en toevoeging van de factor ‘geslacht’, toonde de logistische regressieanalyse geen significante relatie voor zowel de consumptie van zuur fruit en zure dranken (vruchtendrank, frisdrank en sportdrank), als niet-zure en tevens beschermende bestanddelen bevattende zuiveldrank. De resultaten tonen een substantiële aantasting van het gebit door erosieve slijtage bij 15- en 16-jarigen in Den Haag. Nader onderzoek op dit terrein is noodzakelijk, vooral met betrekking tot de methodiek van diagnostiek en etiologie van erosieve slijtage.