Het ontbreken van een wetenschappelijk fundament bij de behandeling van gemutileerde dentities en het ontbreken van een verband tussen verlies van molaren en verminderde orale functies vormden de aanleiding om een promotieonderzoek te doen naar gemutileerde dentities. Het onderzoek toonde aan dat het verlies van gebitselementen toenam met de leeftijd en dat het verloren gaan van gebitselementen in alle sociaaleconomische klassen volgens hetzelfde patroon verliep. Tussen het aantal afwezige gebitselementen en de mate van oraal functioneren bestond geen verband. Het aantal occlusale contactparen van gebitselementen in de boven- en onderkaak had alleen een zwak verband met de subjectieve kauwfunctie. Op basis van latere klinische onderzoeken en onderzoeken met behulp van vragenlijsten is naar voren gekomen dat er nauwelijks gronden zijn om posterieure gebitselementen te vervangen als er minimaal 3 occlusale contactparen aanwezig zijn. Uitgaande van de huidige stand van de wetenschap mag en kan worden aangenomen dat een gezonde natuurlijke dentitie van minimaal 20 gebitselementen, bestaande uit de frontelementen en de premolaren in de boven- en onderkaak, in esthetisch en functioneel opzicht goed voldoet zonder dat een distale prothetische vervanging nodig is.